به این 8 دلیل هرگز نباید روان درمانگر را نباید با دوستان جایگزی
درست است که دوست خوب در هر شرایطی میتواند یک نقطه اتکای بسیار مناسب برای انسان باشد و اصولا اینکه هر فردی در زندگی کسی را در کنارش احساس کند که میتواند در هر شرایطی روی او حساب باز کند یکی از اساسی ترین نیازهای انسان به اسم امنیت روانی را تامین میکند بسیار نکته خوب و تاثیرگذاریی است . اما در واقع دوست شما حتی بهترین دوست شما در بهترین حالت دوست و دلسوز شما خواهد بود و به هیچ عنوان نمیتواند تخصصی و مهارت یک پزشک حاذق و حرفه ای را داشته باشد . چه بسا مشاوره های نادرستی( البته از سر دلسوزی) که منجر به تصمیمات نادرست و در نهایت عواقب ناخوشایندی میگردد .
هنگامی که صحبت از سلامت روانی به میان میآید اهمیت این نکته و لزوم سپردن کار به کاردان و پرهیز از گرفتن مشاوره از دوستانی که به اندازه کافی برای شما دلسوزی دارند اما هرگز تخصص و تجربه کافی ندارند حتی چندید برابر هم خواهد شد . در جامعه ما هنوز فرهنگ استفاده از مشاوره به اندازه کافی جا نیافتاده و همین امر موجب تمایل افراد به اخذ مشاوره از افراد قابل اتکای در دسترس خواهد بود . اما باید این آگاهی را به افراد داد که چنین رویکردی و چنین پاسخی در برابر بحران ها ی روانی میتواند به صورت جدی تاثیرات بسیار ناخوشایند بر ذهن و ناخودآگاه افراد داشته باشد و به شدت باید از این موضوع پرهیز کرد .
ذر این مقاله قصد داریم به هشت دلیل عمده ای که چرا نباید هرگز و هرگز روان درمانگرتان را با دوستان جایگزین کنید صحبت کنیم و امیدواریم تا انتهای این مقاله با ما همراه باشید . آگاهی رساندن اولین قدم برای تصحیح و بازسازی یک روند نادرست است . پس شما هم تلاش کنید با انتشار این مطلب در شبکه های اجتماعی نقشی در اطلاع رسانی این موضوع مهم داشته باشید .
1. روان درمانگر شما را قضاوت نمیکند
یکی از بزرگترین مزیتهای صحبت کردن با روان درمانگر این است که میتوانید تقریبا در مورد همه چیز با او صحبت کنید؛ بدون این که مجبور شوید به دلیل ترس از قضاوت خود را سانسور کنید. این ویژگی اساس اصلی شغل یک تراپیست است. کیت کومینز یکی از روانشناسان شناخته شده میگوید «وظیفه من به عنوان روانشناس این است که 100 درصد توجه مثبت و حمایت بیقید و شرط داشته باشم و هیچگونه قضاوتی نکنم».
2. روان درمانگر منفعت خودش را در نظر نمیگیرد
یک روان درمانگر باید بهترین راهنما برای شما باشد؛ فقط شما و نه شخص دیگری. به گفته روانپزشکان، با توجه به این که دوستان به رابطه خودشان با شما اهمیت زیادی میدهند، هنگام گوش کردن به حرفهای شما، معمولا شما را تایید میکنند تا احساس بهتری داشته باشید.
از طرف دیگر خانواده شما را نصیحت میکنند تا از شما «محافظت کنند» و احتمال هرگونه خطر را به حداقل برسانند. چون بر اساس اعتقاداتشان اخلاقیات صحیح به این شکل است و باید کار درست را انجام داد.
3. روان درمانگر رازدار شماست
وقتی شما دوستتان را به جای متخصص روان درمانی انتخاب میکنید، هم خودتان و هم او را در شرایط سخت قرار دادهاید. خصوصا اگر در مورد کسی صحبت کنید که دوستتان هم با او ارتباط دارد. از آنجایی که بسیار مهم است که صحبتهای محرمانه خود را پیش افرادی که کاملا به آنها اعتماد دارید مطرح کنید، میتوانید با خیال راحت با روان درمانگر خود صحبت کنید و مطمئن باشید حرفی که با او میزنید تبدیل به غیبت کردن پشت سر افراد دیگر نخواهد شد.
4. متخصص روان درمانی سالها تعلیم دیده تا به شما در یافتن مشکل کمک کند
دوستان شما احتمالا چیزی بیشتر از چند کتاب روانشناسی نخواندهاند و مدرک روانشناسی هم ندارند؛ پس مشخصا ابزار کمک به شما را نخواهند داشت (حتی اگر هم داشته باشند، تعصبهایی دارند). دوستان و خانواده میتوانند به حرفهای شما گوش و شما را حمایت کنند، اما یک روان درمانگر برای این آموزش دیده که رفتار شما را از نظر روانشناسی درک کند.
5. در برخورد با روان درمانگر نسبت به نیازمندی خود احساس گناه نخواهید داشت
به این نکته توجه داشته باشید که متخصص روان درمانی بابت درمان پول دریافت میکند، پس به هیچ عنوان نیازی نیست که بابت وقت و حمایتی که از او میگیرید نگران باشید. اما از طرف دیگر هر رابطهای میتواند با احساس سواستفاده از طرفین خراب شود. وقتی کسی احساس کند دوستی را حمایت کرده و برای او وقت گذاشته و در عوض هیچ چیزی از او دریافت نکرده، ممکن است حس کند از او سواستفاده شده است. اما خوشبختانه در جلسات روان درمانی این خیابان یکطرفه است و تنها کسی که قرار است حمایت شود شمایید.
6. روان درمانگر مشکلات شما را کم اهمیت جلوه نمیدهد
هیچ چیز بدتر از این نیست که در شرایط سخت و بحرانی باشیم و کسی به ما بگوید “این که چیزی نیست؛ یا مشکل تو آنقدر بزرگ نیست…”
در حقیقت هرکسی اتفاقات زندگی را به نوع متفاوتی تجربه و مدیریت میکند. متخصص روان درمانی کاملا درک میکند که هرکسی تجربههای شخصی خود را دارد و هنگام کنار آمدن با مسائلی مثل جدایی، پیدا کردن کار جدید یا هر شرایط دیگری، انتخابها و تصمیمات خود را خواهد داشت.
هنگامی که افراد درگیر مشکلات ذهنی شدیدتر مثل افسردگی و اضطراب یا حتی مشکلات زیربالینی (sub-clinical) یا بی نشانه مثل تنهایی یا اضطراب اجتماعی (social anxiety) هستند، روان درمانگر هرگز مثل دوستان یا اعضای خانواده روی مشکلات آنها سرپوش نمیگذارد، آنها را کوچک جلوه نمیدهد و طوری برخورد نمیکند که انگار این مشکلات به اندازه کافی جدی و قابل توجه نیستند.
7. صحبت کردن با افراد نامناسب میتواند حال شما را بدتر کند
برخی از افراد خانوادههای بسیار سختگیری دارند. در این شرایط گاهی اوقات داشتن رابطه بسیار نزدیک و به اشتراک گذاشتن مشکلات با آنها کار درستی نیست؛ هرچند که از گوشت و خون شما باشند. دیگران هم ممکن است توانایی گوش کردن به داستانتان و همدردی با شما را نداشته باشند. وقتی کسی کشمکشهای ذهنی خود را با افراد نامناسب، یعنی کسانی که او را قضاوت میکنند یا احساس حقارت یا افسردگی به او میدهند، درمیان میگذارد، بیشتر به خود آسیب میزند.
قطعا حرف زدن با افرادی از خانواده یا دوستان که احساس میکنید شما را درک میکنند، میتواند مفید باشد. خصوصا اگر نیاز دارید حرف بزنید تا کمی سبک شوید. اما نکته جالب اینجاست که شما اغلب برای این که بفهمید کدام افراد خانواده یا دوستان برای صحبت کردن مناسبتر هستند هم نیاز به رفتن به جلسات تراپی دارید.
8. روان درمانی به شما کمک میکند تا رشد کنید
یک متخصص روان درمانی به دلیل تمام تعلیماتی که میبیند، این توانایی را دارد که بینشی از رفتارتان به شما بدهد که به رشد شما در مسیری که به تنهایی از پس آن برنمیآیید کمک کند.